नारायण उवाच
 अन्तर्हितायां तस्यां च गत्वा च तुलसीवनम् I
 हरिः सम्पूज्य तुष्टाव तुलसीं विरहातुरः ।। १ ।। 
श्रीभगवानुवाच 
वृन्दारूपाश्च वृक्षाश्च यदैकत्र भवन्ति च । 
विदुर्बुधास्तेन वृन्दां मत्प्रियां तां भजाम्यहम् ।। २ ।। 
पुरा बभूव या देवी त्वादौ वृन्दावने वने । 
तेन वृन्दावनी ख्याता सौभाग्यां तां भजाम्यहम् ।। 3 ।। 
असंख्येषु च विश्वेषु पूजिता या निरन्तरम् । 
तेन विश्वपूजिताख्यां जगत्पूज्यां भजाम्यहम् ।। ४ ।। 
असंख्यानि च विश्वानि पवित्राणि यया सदा । 
तां विश्वपावनीं देवीं विरहेण स्मराम्यहम् ।। ५ ।। 
देवा न तुष्टाः पुष्पाणां समूहेन यया विना । 
तां पुष्पसारां शुद्धां च द्रष्टुमिच्छामि शोकतः ।। ६ ।। 
विश्वे यत्प्राप्तिमात्रेण भक्तानन्दो भवेद् ध्रुवम् । 
नन्दिनी तेन विख्याता सा प्रीता भवताद्धि मे ।। ७ ।। 
यस्या देव्यास्तुला नास्ति विश्वेषु निखिलेषु च । 
तुलसी तेन विख्याता तां यामि शरणं प्रियाम् ।। ८ ।। 
कृष्णजीवनरुपा या शश्वत्प्रियतमा सती । 
तेन कृष्णजीवनीति मम रक्षतु जीवनम् ।। ९ ।। 
।। इति श्रीब्रह्मवैवर्ते प्रकृतिखण्डे तुलसी स्तुतिः श्रीतुलसिमातां समर्पणमस्तु ।।